برخی احادیث امام علی علیه السلام درباره قرآن کریم
(احادیث برگزیده از کتاب غرر الحکم و درر الکلم)
- أهل القرآن أهل اللّه و خاصّته
اهل قرآن اهل خدا و از خواص او هستند .
- أحسنوا تلاوة القرآن فإنّه أحسن القصص و استشفوا به فإنّه شفاء الصّدور و اتّبعوا النّور الّذي لا يطفى و الوجه الّذي لا يبلى و استسلموا و سلّموا لأمره فإنّكم لن تضلّوا مع التّسليم
نیکو کنید تلاوت قرآن را که آن سودمند ترین داستان هاست ، و بدان شفا جوئید که آن شفای سینه هاست و پیروی کنید نوری را که خاموش نشود ، و چهره ای را که کهنه نشود ، و فرمانبردار باشید و تسلیم دستور آن باشید که با تسلیم بودن هیچ گاه گمراه نشوید .
- أفضل الذّكر القرآن به تشرح الصّدور و تستنير السّرائر
برترین ذکرها قرآن است که به بوسیله ی آن سینه ها گشوده شود ، و درونها روشنی گیرد .
- إنّ القرآن ظاهره أنيق و باطنه عميق لا تفنى عجائبه و لا تنقضى غرائبه و لا تكشف الظّلمات إلّا به
إنّ هذا القرآن هو النّاصح الّذي لا يغشّ و الهادي الّذي لا يضلّ و المحدّث الّذي لا يكذب.
به راستی که قرآن ظاهرش زیبا و شگفت انگیز ، و درونش ژرف و عمیق است ، شگفتی هایش تمام نشود و اسرار نهفته اش پایان نپذیرد ، تاریکی های جهل و نادانی جز بدان برطرف نخواهد شد .
به راستی که این قرآن همان ناصح خیرخواهی است که ناخالصی ندارد ، و راهنمایی است که گمراه نکند ، و داستان سرایی است که دروغ نگوید .
- تدبّروا آيات القرآن و اعتبروا به فإنّه أبلغ العبر
در آیات قرآن تدبّر کنید و بدان ها پند گیرید که آن ها رساترین پندها است .
- سلوني قبل أن تفقدوني فو اللّه ما في القرآن آية إلّا و أنا أعلم فيمن نزلت و أين نزلت في سهل أو في جبل و إنّ ربّي وهب لي قلبا عقولا ولسانا ناطقا
پیش از آنکه مرا نیابید از من بپرسید که به خدا سوگند آیه ای در قرآن نیست مگر آنکه من میدانم دربارۀ چه کسی نازل شده و کجا نازل شده ، در زمین پستِ هموار یا در کوه ، و به راستی که پروردگارم به من دلی دریافت کننده و زبانی گویا بخشیده است .
- فى القرآن نبأ ما قبلكم و خبر ما بعدكم و حكم ما بينكم
خبر و گزارش آنچه پیش از شما و آنچه پس از شما است و حکم آنچه اکنون در میان شما است همه در قرآن است .
- ليكن سميرك القرآن
باید داستان سرای شب تو قرآن باشد .
- من أنس بتلاوة القرآن لم توحشه مفارقة الإخوان
کسی که به خواندن قرآن انس بگیرد ، جدایی برادران و دوستان او را به وحشت نیندازد .
- ما جالس أحد هذا القرآن إلّا قام بزيادة أو نقصان زيادة في هدى أو نقصان في عمى
هیچ کس همنشین قرآن نگردد مگر اینکه با فزونی یا کمی برخیزد ، فزونی در هدایت ، یا کمی در گمراهی .
- يأتي على النّاس زمان لا يبقى من القرآن إلّا رسمه و من الإسلام الّا إسمه مساجدهم يومئذ عامرة من البناء خالية من الهدى
زمانی بر مردم می آید که از قرآن جز رسم آن باقی نمی ماند و از اسلام جز اسمش باقی نمی ماند . مساجد آنها در آن روزگار آز لحاظ ساختمان آباد است در حالی که از هدایت خالی است .