برگزیده احادیث کتاب شریف اصول کافی درباره قرآن کریم

عـَلِيُّ بـْنُ إِبـْرَاهـِيـمَ عـَنْ أَبـِيهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ سُلَيْمٍ الْفَرَّاءِ عَنْ رَجُلٍ عَنْ أَبِي عـَبـْدِ اللَّهِ ع قـَالَ يـَنـْبـَغـِي لِلْمـُؤْمـِنِ أَنْ لَا يـَمـُوتَ حـَتَّى يَتَعَلَّمَ الْقُرْآنَ أَوْ يَكُونَ فِي تَعْلِيمِهِ

حضرت صادق (عليه السلام) فرموند : براي مومن شايسته است كه نميرد تا قرآن را ياد گيرد يا در پی ياد گرفتنش باشد . (اصول كافى جلد 4 صفحه : 409)

عَلِيٌّ عَنْ أَبِيهِ عَنْ حَمَّادٍ عَنْ حَرِيزٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ الْقُرْآنُ عَهْدُ اللَّهِ إِلَى خَلْقِهِ فَقَدْ يَنْبَغِي لِلْمَرْءِ الْمُسْلِمِ أَنْ يَنْظُرَ فِي عَهْدِهِ وَ أَنْ يَقْرَأَ مِنْهُ فِي كُلِّ يَوْمٍ خَمْسِينَ آيَةً

حـضـرت صـادق (عـليه السلام) فرموند: قرآن عهد خداوند و فرمان او است بر خلقش ، پس سـزاوار اسـت بـراى شـخص ‍ مسلمان كه در اين عهد و فرمان خدا نظر افكند و روزى پنجاه آيه از آن بخواند. (اصول كافى جلد 4 صفحه : 412)

عـِدَّةٌ مـِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ عَلِيِّ بْنِ الْحَكَمِ عَنِ الْفُضَيْلِ بْنِ عُثْمَانَ عَنْ لَيـْثِ بْنِ أَبِي سُلَيْمٍ رَفَعَهُ قَالَ قَالَ النَّبِيُّ ص ‍ نَوِّرُوا بُيُوتَكُمْ بِتِلَاوَةِ الْقُرْآنِ وَ لَا تـَتَّخـِذُوهـَا قـُبـُوراً كـَمـَا فـَعـَلَتِ الْيَهُودُ وَ النَّصَارَى صَلَّوْا فِي الْكَنَائِسِ وَ الْبِيَعِ وَ عـَطَّلُوا بـُيـُوتـَهـُمْ فَإِنَّ الْبَيْتَ إِذَا كَثُرَ فِيهِ تِلَاوَةُ الْقُرْآنِ كَثُرَ خَيْرُهُ وَ اتَّسَعَ أَهْلُهُ وَ أَضَاءَ لِأَهْلِ السَّمَاءِ كَمَا تُضِي ءُ نُجُومُ السَّمَاءِ لِأَهْلِ الدُّنْيَا

پـيـغـمـبر اکرم (صل الله علیه و آله ) فرموند: خانه هاى خود را بتلاوت قرآن روشن كنيد و آنها را گورستان نـكـنـيـد چـنـانـچه يهودى و نصارى كردند، در كليساها و عبادتگاه هاى خود نماز میخوانند ، ولى خـانـه هاي خويش را معطل گذارنده اند (و در آنها عبادتى انجام نمی دهند) زيرا كه هرگاه  در خـانـه ای قـرآن کریم بـسـيـار تلاوت شـد خـيـر و بـركـتـش زيـاد شـود، و اهـل آن به وسعت رسند، و آن خانه براى اهل آسمان درخشندگى دارد چنانچه ستارگان آسمان براى اهل زمين مى درخشند. (اصول كافى جلد 4 صفحه : 413)

عـِدَّةٌ مـِنْ أَصـْحـَابـِنـَا عـَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ وَ سَهْلِ بْنِ زِيَادٍ وَ عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ جـَمـِيـعـاً عـَنِ ابـْنِ مـَحْبُوبٍ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ مُعَاذِ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ ابْنِ سـُلَيـْمـَانَ عـَنْ أَبِي جَعْفَرٍ ع قَالَ مَنْ قَرَأَ الْقُرْآنَ قَائِماً فِي صَلَاتِهِ كَتَبَ اللَّهُ لَهُ بِكُلِّ حَرْفٍ مِائَةَ حَسَنَةٍ وَ مَنْ قَرَأَهُ فِي صَلَاتِهِ جَالِساً كَتَبَ اللَّهُ لَهُ بِكُلِّ حَرْفٍ خَمْسِينَ حَسَنَةً وَ مَنْ قَرَأَهُ فِي غَيْرِ صَلَاتِهِ كَتَبَ اللَّهُ لَهُ بِكُلِّ حَرْفٍ عَشْرَ حَسَنَاتٍ قَالَ ابْنُ مَحْبُوبٍ وَ قَدْ سَمِعْتُهُ عَنْ مُعَاذٍ عَلَى نَحْوٍ مِمَّا رَوَاهُ ابْنُ سِنَانٍ

حـضـرت بـاقـر (عـليـه السـلام) فـرمـوند: هـر كـه قـرآن در حـال ايـسـتـاده در نمازش بخواند خداوند به هر حرفى از آن صد حسنه براى او بنويسد، و هـركـس آنـرا در نمازش نشسته بخواند خداوند به هر حرفى پنجاه حسنه برايش بنويسد و هر كه قرآن را در غير از نمازش بخواند خداوند به هر حرفى ده حسنه برايش بنويسد. (اصول كافى جلد 4 صفحه : 414)

عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ يَعْقُوبَ بْنِ يَزِيدَ رَفَعَهُ إِلَى أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ مَنْ قَرَأَ الْقُرْآنَ فِي الْمُصْحَفِ مُتِّعَ بِبَصَرِهِ وَ خُفِّفَ عَنْ وَالِدَيْهِ وَ إِنْ كَانَا كَافِرَيْنِ

حـضـرت صـادق (عـليـه السـلام) فرمودند : هر كه قرآن را از روى آن بـخـوانـد از ديدگان خود بهره مند شود (ثواب می برد) ، و سبب سبك شدن عذاب پدر و مادرش گردد ، اگر چه آن دو كافر باشند. (اصول كافى جلد 4 صفحه : 417)

عـَلِيُّ بـْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ إِبْرَاهِيمَ الْأَحْمَرِ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ حَمَّادٍ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ أَبـِي عـَبـْدِ اللَّهِ ع قـَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص اقْرَءُوا الْقُرْآنَ بِأَلْحَانِ الْعَرَبِ وَ أَصْوَاتِهَا وَ إِيَّاكـُمْ وَ لُحـُونَ أَهـْلِ الْفـِسـْقِ وَ أَهـْلِ الْكـَبـَائِرِ فـَإِنَّهُ سَيَجِي ءُ مِنْ بَعْدِي أَقْوَامٌ يُرَجِّعُونَ الْقـُرْآنَ تـَرْجـِيـعَ الْغـِنـَاءِ وَ النَّوْحِ وَ الرَّهْبَانِيَّةِ لَا يَجُوزُ تَرَاقِيَهُمْ قُلُوبُهُمْ مَقْلُوبَةٌ وَ قُلُوبُ مَنْ يُعْجِبُهُ شَأْنُهُمْ

رسول خدا (صل الله علیه و آله ) فرمودند : قرآن را با لحنها و صداهای عربی بـخـوانـيـد ، و از لحـن فاسقان و گنه كاران دورى كنيد، زيرا پس از من مردمانى بيايند كه قـرآن را در گـلو بـچـرخـانند، مانند خوانندگى و نوحه خوانى و خواندن كشيشان ، كه از گـلوى آنـهـا نـگـذرد (يعنى مقبول درگاه خداوند واقع نگردد) (اصول كافى جلد 4 صفحه : 419)